γράφει η Ανδρονίκη ΠαντιώραΣε μια απίστευτη έκθεση όπου παρουσιάστηκαν με μακροφωτογραφία (1,5μιλιμέτρ), τα μικροορυκτά της Λαυρεωτικής, στο Τεχνολογικό και Πολιτιστικό Πάρκο του Λαυρίου, ο Ηρακλής Κατσάρος και ο Βασίλης Στεργίου, οι ηθικοί αυτουργοί της αποκάλυψης του εσωτερικού πλούτου του Λαυρίου και της μακράς ιστορίας της πόλης των ορυχείων, μας μύησαν στις διεργασίες ανάδειξης των ορυκτών, σε συνεργασία με τον Κυριάκο Ιωσηφίδη από την Urban Act, ο οποίος ανέλαβε τη σύνθεση, δημιουργία και προβολή του λευκώματος. Ένα λεύκωμα όπου μέσα από τις σελίδες του, ξεπροβάλλει η μοναδική ομορφιά του ορυκτού πλούτου της Λαυρεωτικής.
Από μικρά παιδιά, στα γύρω βουνά της ευρύτερης περιοχής, το παιχνίδι για τον Ηρακλή Κατσάρο και το Βασίλη Στεργίου γινόταν μέσα στις στοές και τις γαλαρίες του βουνών του Λαυρίου. Εντυπωσιάστηκαν από τα σχήματα και τα χρώματα των ορυκτών. Θαμπώθηκαν από την ομορφιά τους. «…Μεγαλώνοντας, γνωρίσαμε φίλους όπου οι γονείς τους και οι παππούδες τους δούλευαν στα Μεταλλεία και στα σπίτια τους διατηρούσαν συλλογές με ορυκτά, όπως τις συλλογές αριστουργήματα, που παρουσιάζουμε εμείς σήμερα εδώ…», διευκρινίζει ο Ηρακλής Κατσάρος.
Όμως, η εξερεύνηση όλων των γύρω βουνών του Λαυρίου από μικρά παιδιά, είχε ως αποτέλεσμα να γνωρίσουν και να μάθουν σπιθαμή προς σπιθαμή όλες τις στοές της Λαυρεωτικής οι οποίες είναι εκατοντάδες χιλιόμετρα. Με το πέρας του χρόνου, εντρυφώντας πάνω σε αυτό το αντικείμενο, συνεργάστηκαν με επιστήμονες, με στόχο τη διεξαγωγή μιας έρευνας για νέα ορυκτά παγκοσμίως.
Ο Πυροτίτης (σίδηρος) και ο Γαλενίτης (μόλυβδος και άργυλος), είναι από τα πρωτογενή μεταλλεύματα. Στη συνέχεια ήρθαν ο Σπαλερίτης (ψευδάργυρος), ο Φθωρίτης, ο Βαρίτης, ο Χαλκοπυρίτης, ο οποίος μας έδωσε το χαλκό. Με την οξείδωση προέκυψε ο Κυπρίτης και ο Τενορίτης και στην συνέχεια, η επαφή με τα νερά, έδωσε τον Αζωρίτη.
Μέσα σε μία τεράστια ζώνη μαρμάρου σχιστόλιθου και ορυκτών μεταλλευμάτων πάχους 450μ. βυθίζονται στα βάθη της γης και αναδύονται, αναμειγνύονται με τα υπόγεια νερά και μεταλλάσσονται, σε μια φοβερά μαγική διεργασία, όπου μέσα σε 2,5 εκατ. χρόνια προέκυψαν μέσα από αυτή τη φυσική χημική διαδικασία, καινούργια ορυκτά.

Μιλώντας με τον Βασίλη Στεργίου, μας ταξίδεψε νοητά, διηγούμενος ιστορίες και δίνοντάς μας όλες αυτές τις πληροφορίες, φέρνοντάς μας κοντά στον κόσμο των ορυκτών. Μαζί με τον Ηρακλή Κατσάρο και τον Κυριάκο Ιωσηφίδη, μας ξενάγησαν στον πολύχρωμο κόσμο των μεταλλευμάτων, σε μια εξαιρετική έκθεση και σε έναν μοναδικό χώρο, στο Τεχνολογικό και Πολιτιστικό Πάρκο Λαυρίου.



«Έχουμε βρει και εγώ και ο Βασίλης Στεργίου, νέα ορυκτά στο Λαύριο, στα οποία έχουμε δώσει τα ονόματά μας. Είναι ο Κατσαρωσίτης και ο Στεργιούτης, τα ονόματα τα έδωσε ο Μπράγκο Ρέγκ, ο επιστήμονας που συνεργαζόμαστε και συνεχίζουμε αυτή την έρευνα που στόχο έχει την ανάδειξη αυτού του πλούτου της Λαυρεωτικής που εμείς ξέρουμε, γνωρίζουμε και τον ζούμε επί χρόνια. Οι παλιοί μεταλλωρύχοι έχουν πεθάνει ή είναι μεγάλοι σε ηλικία πια, εμείς είμαστε η επόμενη γενιά. Πλέον στην εποχή που διανύουμε, έχουμε τις μεγάλες ευκολίες της τεχνολογίας όπου με ένα βίντεο μπορούμε να δείξουμε τα απίστευτα πράγματα που συμβαίνουν κάτω από τα πόδια μας…», τονίζει ο Ηρακλής Κατσάρος, όπου όλο αυτό το κομμάτι του Λαυρίου ήταν άγνωστο μέχρι πρότινος, ή ξεχασμένο από τον κόσμο.

Μέσα από την αγάπη τους για τα ορυκτά, μεγαλώνοντας μαζί τους στην ευρύτερη περιοχή της Λαυρεωτικής, ο Ηρακλής Κατσάρος και ο Βασίλης Στεργίου, θέλησαν να μιλήσουν για τον πλούτο της περιοχής τους, να ενημερώσουν και να προβάλουν στο ευρύ κοινό την ιστορία και τα κρυφά μυστικά του Λαυρίου, δημιουργώντας αυτό το πανέμορφο βιβλίο - λεύκωμα για τα ορυκτά μεταλλεύματα της Λαυρεωτικής.
Πλήθος κόσμου, Λαυριώτες, η τοπική και πολιτική ηγεσία, επιστήμονες και άνθρωποι από το χώρο του πολιτισμού, έδωσαν το παρόν και τίμησαν με την παρουσία τους, αυτή την όμορφη εκδήλωση.
Η πόλη του Λαυρίου διαδραμάτιζε καίριο και σημαντικότατο ρόλο τα πρότερα χρόνια, αποτελώντας κέντρο ανάπτυξης της βιομηχανίας και του εμπορίου για την Αττική. Η περιοχή χαρακτηρίζεται για τον ορυκτό της πλούτο, όπου από τις αρχές του 19ου αιώνα, είχε προχωρήσει η αξιοποίηση των ορυκτών μεταλλευμάτων της, με τη λειτουργία των Μεταλλείων του Λαυρίου.